ابن مسکویه!

بالاخره بعد از کلی برو بیا و جور کردن مدارک و شرکت در یک جلسه پر بار ! در یکی  از ساختمان های وزارت خارجه  و توجیه شدن در باره این که « انر‌ژی هسته ای حق مسلم ماست !!! » در آخرین لحظات ، ویزا صادر شد و ما روز سه شنبه  8/ 12/ 85 مصادف با  27/2/07 با پرواز 742 ایران ایر به سوی مسکو روان شدیم !

ما با بیش از سه ساعت پرواز در یک فرودگاه قدیمی  و دست چندم پیاده شدیم اما سفر بسیار خوب  و راحتی داشتیم .

هنگام انتظار برای ورود به سالن، یک خانم  میانسال به بالا و ایرانی  که یک روسری هم داشت ما را  به بخش خلوت تری راهنمایی کرد . او کارمند محلی سفارت بود . یک کارمند زن و یک کارمند مرد روسی که خیلی مسئله را جدی گرفته بودند شروع کردند به گیر دادن !

یکی از همسفران به نام  احمد طالب نژاد مشکل پیدا کرد چون به قول خودش هم همنام احمدی نژاد بود و هم طالبانی !؟

اما من خندیدم و گفتم حتما پوتین پا کردی و این یعنی اهانت به رییس جمهور روسیه !  اتفاقا دیدم همچین چیزی هم پوشیده بود !!!  اینجا بود که گذر نامه من هم مشکل پیدا کرد . به نظرم به عکسش گیر داده بودند .

خلاصه بعد از کمی معطلی و البته بدون لبخند ، مسئله حل شد و ما راه افتادیم به سمت هتل.

اسم هتل ما cosmos است و شبی حدودا 120 $ (دلار) آب می خورد. ما به علت بی برنامگی تمام بعد از ظهر و شب را در هتل ماندیم و کاملا احساس غربت کردیم. چون نه زبان می دانستیم نه مکان می شناختیم .

این جا بود که من از همراهان پرسیدم که به مکه رفته‌ها حاجی می گویند و به مشهد رفته‌ها ، مشدی؛ به ما چه می‌گویند که آمدیم مسکو ، یک نفر از اعضای گروه بدون آن که نگاه عاقل اندر سفیهی بیاندازد ، بی مهابا گفت : ابن مسکویه !!!!!!!!

ما خندیدیم . ضمنا همین شخص آقای مهدی که ذکرش شد ، ده دلار به من بده کار است یادتان باشد که پس بگیرم !