ابطحي گفته که آقاي مير حسين موسوي? نخست وزير دوران جنگ? مثل هندوانه نبريده است و معلوم نيست تويش چجوري است. قرمز است يا سفيد؟ شيرين است يا بي‌مزه. هسته‌دار است يا بي‌هسته.
خب. اگر قرار شود ميوه ها را هم داخل سياست کنيم مي‌توانيم بگوييم:

آقاي خميني مثل چغاله بادام بود که تا قبل از اينکه به قدرت برسد در برابر مردم نرم بود ولي وقتي مدتي گذشت تبديل شد به يک بادام تلخ و خشک. سفت و دندان‌شکن.

آقاي مقام معظم مثل هندوانه ترشيده مي‌ماند که از بس توي گرما مانده خراب شده و ديگر قابل استفاده نيست. حتي اگر آنرا جلو بزغاله هم که بياندازي? آن را نميخورد.

آقاي خاتمي مثل هندوانه‌اي است که از بيرون سبز و رسيده است و صداي تاپ تاپ‌اش حاکي از رسيده بودن هندوانه را ميدهد ولي امان از وقتي که آنرا قاچ کني! سفيد است و کال. نه هسته دارد و نه طمع نه خاصيت.

آقاي کروبي? اصلا شباهتي به هندوانه ندارد بلکه بيشتر شبيه طالبي است البته نه خود طالبي بلکه همان هسته داخلش که خيلي هم لزج است و معمولا آنرا ميريزند توي سطل آشغال.

آقاي رفسنجاني نه مثل هندوانه است و نه مثل طالبي بلکه مثل خيار چنبر است که فقط بدرد اين ميخورد که آن را توي آب و نمک بخواباني تا خيار شور شود و صادر شود به کشورهاي عربي.

آقاي احمدي نژاد مثل انجير مي‌ماند البته اگر قول بدهد لباس يا کفشي از جنس «جير» بپوشد.

آقاي جنتي هم مثل بادمجان بم است که لامصب همينجوري سر و مُرو گنده زنده است و چيزيش نميشود.

خود آقاي ابطحي هم مثل گوجه فرنگي له شده است که رب‌اش گران‌تر از خودش است و جان مي‌دهد براي درست کردن املت.

بقيه هم يا کدو تنبل هستند و يا چغندر و يا هويج!