ببين مهم نيست من چه كاره ام! من هموطن تو هستم كه حرفي براي گفتن دارم. مهم نيست كه چه كسي خانواده كدام شهيد است! مهم حق و باطل است. شهدا به تكليفشان عمل كردند و رفتند اما از كجا معلوم اگر امروز مانده بودند حتما درست فكر مي كردند؟ مگر همرزمان همين شهيدان نيستند كه قافيه را باختند و بعضي شدند ضد انقلاب؟ حالا برو بخوان حرف هاي فرزند شهيد همت و باكري و تند گويان را ببين چه قدر فاصله دارد با آرمان هاي پدرشان؟ خوشان هم مانده اند با اين گذشته چه كنند! چون هر چه بوده ايثار بوده و از جان گذشتن و فدايي ولايت بودن. حالا اين مفاهيم در كجاي زندگي اين دسته از فرزندان شهيد جاي دارد؟ يكي مي گويد همه عليه من توطئه كردند تا درس نخوانم!!! يكي مي گويد پدر من عاشق زندگي بود!!! يكي مي گويد ديگر تصميم گرفته ام خودم باشم !!! خط ما خط سرخ شهادت و اطاعت از ولي فقيه است. همان خطي كه بعد از غدير بسياري از مسلمانان آن را فراموش كردند تا آن جا كه كربلا پيش آمد. امروز ببين كدام دسته و گروه طرفداران واقعي حضرت روح الله اند و هنوز از آرمان هاي او دم مي زنند؟ با اين نسبت هاي دروغين كه سر ما كلاه نمي رود!‏ نخست وزير امام و خط امام و غيره. البته اشكالي ندارد اگر كساني كم بياورند اما بيايند صادقانه بگويند اشتباه كرديم و نبايد انقلاب مي كرديم. بيايند بگويند پدرمان رفت شهيد شد كه شد ما ديگر به آرمان شهدا و ولايت فقيه و انقلاب اعتقادي نداريم و فكرمان چيز ديگري است. نمي شود هم ادعاي شهدا و امام داشت و با بي بي سي و صداي آمريكا هم نوا شد. چرا تعارف مي كنند ؟