امسال عید ، شلمچه بودم که شنیدم آقای خامنه ای آمدند دهلاویه و سخنرانی کردند .

ایشان در جمع طوایف عرب منطقه به زبان فصیح عربی هم حرف زدند که با استقبال شوق انگیز آنان مواجه شد.

همیشه با خودم فکر می کردم که آیت الله خامنه ای ویژگی های منحصر به فردی دارد که یک نفر ، یک روز باید بنشیند و بنویسد .

به هر حال یکی از این ویژگی ها همین است که من اشاره می کنم :

به نظر من یک رهبر در کشور ایران با این همه پراکندگی و تنوع نژادی و قومی و قبیله ای باید از امتیازات ویژه ای بهره ببرد.

سید علی خامنه ای همان طور که از نامش پیداست از تبار آذربایجان و آذری زبانان است . از طرف دیگر اهل خراسان و کوی حضرت رضاست . دوره تبعیدش را نیز در سیستان وبلوچستان گذرانده  و آن طور که در کتاب « داستان سیستان» خواندم ، آنچنان با مردمان آن دیار صمیمی است که پس از این همه سال هنوز نام دوستان و همسایگان ش در آن دوران را به یاد دارد.

تکلم به زبان فصیح عربی در جمع جنوبیان خون گرم ، هم همان قدر وجد آور است که سخن به آذری گفتن میان ترکان غیور!

جالب این جاست که ایشان طلبه هم بوده اند و قم شهر طلاب است . مر کز فعالیت آیت الله خامنه ای از دیر باز ، تهران بوده و شناخت و تسلطشان به مرکز کم تر از دیگر جا ها نیست .

از حسن اتفاق ، مادر مکرمه ایشان نیز اهل نجف آباد اصفهان هستند که جادارد یادی بکنم از سفر رهبر به این استان که غیر از شهر اصفهان تنها از شهر نجف آباد دیدار کردند که آن هم با استقبال پر شور هم وطنانمان در این شهر مواجه شد.

آری ایران سرای چنین رهبری است و محبوب قلب همه ایرانیان . سیدی از عشیره زهرا سلام الله علیها!

امید که پرچم انقلاب به دست با کفایتش به حضرت قائم تحویل گردد. ان شاء الله!