حق توحش!

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِیَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ وَمَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ*المائدة51*
اى کسانى که ایمان آورده اید، یهود و نصارى را دوستان ‏[‏خود‏]‏ مگیرید ‏[‏که‏]‏ بعضى از آنان دوستان بعضى دیگرند. و هر کس از شما آنها را به دوستى گیرد، از آنان خواهد بود. آرى، خدا گروه ستمگران را راه نمى‌نماید.
دوستی صهیونیزم با مسیحت صهیونی،‌برای رسیدن به اهداف مشترک که همان،‌ تاراج ثروت جهان و سوارشدن برگرده جهانیان است، دیگر امری پوشیده نیست.
این پیوند شیطانی،‌ که ریشه‌های مشرکانه و ضد‌خدایی آن در آیات وحیانی قرآن کریم افشا شده است، با گذشت قرن‌ها اکنون با تجربه تر و جسورانه تر هر ابزاری را برای گسترش نفوذ خود به کار می‌گیرد.
امروز داستان، تاریخ، فیلم، تجارت، رسانه، هنر ، شعر در خدمت سیاست صهیونیستی است.
قرآن به خوبی گذشته و آینده این قوم را ترسیم کرده است :
وَقَالَتْ الْیَهُودُ یَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَیْدِیهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا بَلْ یَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ یُنفِقُ کَیْفَ یَشَاءُ
و یهود گفتند: «دست خدا بسته است.» دستهاى خودشان بسته باد. و به ‏[‏سزاى ‏]‏ آنچه گفتند، از رحمت خدا دور شوند. بلکه هر دو دست او گشاده است، هر گونه بخواهد مى بخشد.
در این فراز آیه،  جسارت یهود در برابر خدا و لعنت خدا بر‌آن را می‌بینیم و این خود بار معنایی ، حقوقی و تبارشناسی ویژه‌ای دارد.
وَلَیَزِیدَنَّ کَثِیرًا مِنْهُمْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ طُغْیَانًا وَکُفْرًا
و قطعاً آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو فرود آمده، بر طغیان و کفر بسیارى از ایشان خواهد افزود
جالب این‌جاست ، هدایت  خدا که مایه رشد و سعادت بشریت است، در اکثریت قوم یاد شده، به گونه دیگری عمل می‌کند.
وَأَلْقَیْنَا بَیْنَهُمْ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ
و تا روز قیامت میانشان دشمنى و کینه افکندیم.
پیش‌بینی حقیقی قرآن در باره آینده این گروه نیز خواندنی و عبرت‌گرفتنی است . کینه ورزی و دشمنی درونی تا روز قبامت.
کُلَّمَا أَوْقَدُوا نَارًا لِلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ
هر بار که آتشى براى پیکار برافروختند، خدا آن را خاموش ساخت.
گویی آتش افروزی در ذات گروه لعنت‌شده،‌ رسوب کرده‌است وانگهی این خداست که آتش قهرش بر هر نیرویی غلبه دارد.
وَیَسْعَوْنَ فِی الْأَرْضِ فَسَادًا وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ*المائدة64*
و در زمین براى فساد مى کوشند. و خدا مفسدان را دوست نمى دارد.
در فراز آخر آیه  رفتار همیشگی صهیونیست‌ها را مرور می‌کنیم. فساد در زمین. کاری که دوستی خدا را از بین می‌برد.

آیا با وجود چنین آیات روشنگری، سستی مسلمانان، توجیهی دارد؟ آیا دشمن ما گروه‌های ناشناخته و پنهان هستند یا دشمن ما جهل ما به قرآن است؟
مگر قرآن به ما نمی‌گوید با این قوم دوستی نکنید که میان آنان و برخی از مسیحیان، پیوندی وجود دارد و آنان از خدا هم شرم نمی‌کنند و لعنت شده خدا هستند و تا قیامت کینه ورزی خواهند کرد و در پی فساد روی زمین هستند؟

این چه نیرویی است که سران نالایق کشورهای اسلامی را از قطع کردن سمبلیک یک ماه نفت باز داشت تا دست کم نمادی از قدرت پنهان مسلمانان باشد و مرهمی بر زخم فلسطین.

و اکنون چه باید کرد که از ماست که برماست .

شاید وقت آن رسیده که ملت‌ها برخیزند و فرا تر از سیاست‌مردان ترسو که چیزی جز مذاکره‌های یآس‌آور و بزدلانه کاری از پیش نمی‌برند، با همت خود ضمیر دیگر مردمان را بیدار کنند و افکار عمومی جهانیان را نسبت به توحش صهیونیست‌ها حساس سازند.

صهیونیزم، یک گروه تروریست پیش‌رفته است که با ظاهری متمدنانه در مجامع بین المللی حضور می‌یابد و از حمایت آمریکایی ها برخوردار است.

اکنون باید هویت واقعی این قوم وحشی را برملا ساخت و از آن‌ و حامیانش برای نگهبانی از صلح و امنیت و هزینه‌های آن ، حق توحش گرفت.

براستی تحمل چنین موذیانی در جامعه بشری، هزینه‌های بسیاری دارد که باید از ثروت‌های تحت تسلطش خارج و در صندوق بین‌المللی که به همین منظور تأسیس می‌شود واریز کرد.

این اقدام هرچند نمادین باشد و در آغاز، جریمه‌های تأخیر در پرداخت آن از طرف مخالفان اسرائیل نیز واریز گردد نقش مهمی در شناساندن هویت غیر انسانی اسرائیلیان خواهد داشت.