اِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ* إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ *

دسته ای از مفسران معتقدند عبارت «شَانِئ»  که به صورت اسم فاعل آمده به معنای آن است که در هر زمان و مکانی که کسی نسبت به پیامبر خدا حضرت محمد مصطفی " صلی الله علیه و آله " بی احترامی و شماتت نماید دم‌بریده و ابتر خواهد بود.

خدا در این سوره کوچک ،‌که شناسنامه و تبارنامه آسمانی حضرت صدیقه طاهره "سلام الله علیها" است به رسول خویش دستور می‌دهد به میمنت این خیر کثیر، نماز بگزارد و قربانی کند.
این اتفاق بزرگ که جشن معنوی رسول الله را در پی داشته با توجه قرینه ادبی واژه "ابتر"  و انتظار مردم برای جانشینی و خلف پیامبر،‌ نکته ای رمز آلود و شگفت را برای همیشه تاریخ ثبت کرده است .
خیر کثیر ادامه رسالت ،‌امامت و ولایت از خاتم تا بقیة الله "عجل الله تعالی فرجه الشریف " است .
کوثر ، نقطه عطف و فصل مشترک باب علم و امامت و خلافت نبوی است و دشمنان این خط سبز و کلمه طیبه ،‌ سرانجامی نخواهند داشت .
أَلَمْ تَرَى کَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِی السَّمَاءِ * تُؤْتِی أُکُلَهَا کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا وَیَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ * ابراهیم25و24*

آیا ندیدى خدا چگونه مَثَل زده: کلمه‌ی پاک که مانند درختى پاک است که ریشه اش استوار و شاخه اش در آسمان است؟میوه اش را هر دم به اذن پروردگارش مى دهد. و خدا مَثَلها را براى مردم مى زند، شاید که آنان پند گیرند.
... فاطمة بضعة منی من آذاها فقد آذانی ومن أحبها فقد أحبنی...
و اکنون شعر زیبا و آهنگین زیر را  تقدیم می‏کنم :
 

"الکوثریة للعلامة السید رضا الهندی ":

أمفلج ثغرک أم جوهر
و رحیق رضابک أم سکر

قد قال لثغرک صانعه:
إنا أعطیناک الکوثر
و الخال بخدک أم مسک‏
نقطت به الورد الأحمر
أم ذاک الخال بذاک الخد
فتیت الند على مجمر
عجبا من جمرته تذکو
و بها لا یحترق العنبر
فلقد أسرفت و ما أسلف
ت لنفسى ما فیه أعذر
سودت صحیفة أعمالی‏
و وکلت الأمر إلى حیدر
هو کهفی من نوب الدنیا
و شفیعی فی یوم المحشر
قد تمت لی بولایته‏
نعم جمت عن أن تشکر
لاصیب بها الحظ الأوفى‏
و أخصص بالسهم الأوفر
بالحفظ من النار الکبرى‏
و الأمن من الفزع الاکبر
هل یمنعنی و هو الساقی‏
أن أشرب من حوض الکوثر
أم یطردنی عن مائدة
وضعت للقانع و المعتر
یا من قد أنکر من آیا
ـت أبی حسن ما لا ینکر
إن کنت لجهلک بالأیا
م جحدت مقام أبی شبر
فاسأل بدرا و اسأل احدا
و سل الأحزاب و سل خیبر
من دبر فیها الأمر و من‏

أردی الأبطال و من دمر
من هد حصون الشرک و من‏
شاد الإسلام و من عمر
من قدمه طه و على‏
أهل الإیمان له أمر
قاسوک أبا حسن بسوا
ـک و هل بالطود یقاسى الذر
أنى ساووک بمن ناوو
ـک و هل ساووا نعلی قنبر
من غیرک من یدعى للحر
ـب و للمحراب و للمنبر
أفعال الخیر إذا أنتشرت‏
فی الناس فأنت لها مصدر
و إذا ذکر المعروف فما
لسواک به شی‏ء یذکر
أحییت الدین بأبیض قد
أودعت به الموت الأحمر
قطبا للحرب یدیر الضر
ـب و یجلو الکرب بیوم الکر
فاصدع بالأمر فناصر
ـک البتار و شانئک الأبتر
لو لم تؤمر بالصبر و کظم الغی
ظ ولیتک لم تؤمر
ما نال الأمر أخو تیم‏
و ناوله منه حبتر
لکن أعراض العاجل ما
علقت بردائک یا جوهر
أنت المهتم بحفظ الدی
ـن و غیرک بالدنیا یغتر
أفعالک ما کانت فیها
إلا ذکرى لمن اذکر
حججا ألزمت بها الخصما
ء و تبصرة لمن استبصر
آیات جلالک لا تحصى‏
و صفات کمالک لا تحصر
من طول فیک مدائحه‏
عن أدنى واجبها قصر
فاقبل یا کعبة آمالی‏
من هدی مدیحی ما استیسر
کف لطمت عین الزهراء
کانت للبغی هی المصدر
و الکسر بأضلاع الزهراء
أبد الآباد فلا یجبر