بازم قسمت شد بریم زیارت امام رضا البته این بار خیلی باحال تر بود چون برای بلیط و اقامت هیچ کاری نکردم .
یعنی اولش رفتم سراغ کارها اما نشد . با خودم گفتم اگه قسمت باشه خود آقا وسایل و جور می کنه همین طورم شد . فقط یه تلفن یک دوست و هماهنگی قطار رفت و برگشت و هتل که هنوزم پولش و ندادم یعنی هنوز نخواستن که بدم!
سفر شیرینی بود اما چون ده روزه نبود نشد روزه بگیرم . این روزه نگرفتن ما که البته کمی باعث شرمندگی هم بود و فیض زیارت رو کم کرده بود اما با مهمان نوازی مشهدی های گرامی رنگ دیگه ای گرفته بود . تعجب نداره ! چون آن عزیزان هم برای پذیرایی بهتر از ما مجبور بودن روزه خواری کنن!
در طول مسیر از هتل روزه خوران خودمان تا دم حرم ، تک و توک مغازه داری بود که وقت اذان افطار کنه و بقیه از صبح تا شب اصرار داشتن که با روزه خوری در خدمت زائران امام رضا باشن و برای همین دایما چیز می خوردن و سیگار می کشیدن تا ما احساس غریبی نکنیم !
البته در خود حرم آب پیدا نمی شد چون ممکن بود زایر یا مجاوری که اهل نماز و روزه است دلش آب بیفته و در مقابل امام رضا آب بخوره . ما که خودمون رومون نمی شد آب بخوریم اما اگه یه بچه تشنش می شد می خواست نشه !
جالب اینجاست که حرم از سرویس های عمومی بزگی برخورداره اما دوتا مشکل داره یکی این که فقط در نیمه جنوبی حرم رضوی هستش دوم اینکه در  منتها الیه غرب و شرق . یعنی برای رفتن به ... باید مدت ها پیاده روی کرد البته بچه می تونن همون جا که هستن کارشون و بکنن باور کنید من خودم با چشم خودم دیدم . خب حق داشت حیوونکی!
با این حساب کسانی که از قسمت شمالی وارد بشن یا ... ندارن یا وضو دارن یا فرشتن ضمن این که مرد هم نیستن ؟! بازم تعجب نداره چون مرد ها برای تشرف به حرم باید برن از همون درب هایی که سرویس دارن وارد شن چون این طوری بهتره و رعایت مسایل بهداشتی و نامحرمی هم شده است !
چون روی  دیوار زده بودن که برای جدا شدن محل عبادت خواهران و برادران مردا برن از و اون ور بیان تو !
جالب تر این جاست که مثلا در مسجد گوهرشاد، تا قبل از دعای کمیل مشکلی وجود ندارد اما با آغاز دعا ، مأموران جداسازی می آیند تا مردان را از زنان جدا کنند چون دعای کمیل را نمی شود خاموادگی خواند یا نباید در قسمتی که خانم ها هم هستن آقایان باشند خلاصه مثل نماز باید جدا بشن .
اگه شاخ درنمیارین یه چیز جالب تر بگم ! تازگی ها یک زیرزمین بزرگ به حرم اضافه شده که از بست شیخ طوسی تا بست شیخ حر عاملی هستش. در این زیر زمین به قواره دو ستون عقب هم به خواهران اختصاص داره ! من مخالف جداسازی نیستم ها اما میشه مکان مشخصی رو برای این کار در نظر گرفت تا نه نیاز به این همه تذکر و این تعداد خادم و این همه سردرگمی نباشه !
خلاصه تجربه سفر امسال و سفر پارسال که با عنوان مشهدی های دزد نوشتم این که داخل حرم زیاد گیر مهندسی و مدیریتی ندید . چون ممکنه روز جمعه همه زن و مردا رو از یک در تنگ از بست شیخ بها الدین به صحن جمهوری عبور بدن و مشکلی هم نداشته باشه یا وقت نماز به جای کنترل رفت و آمد جمعیت کلا ورودی رو ببندن و شما باید منتظر بشین تا اون همه آدم بیان بیرون بعد شما برید تو حالا اگه پیر هستی مریض هستی بچه بغلته ، کسی منتظرته با کسی قرار داشتی و ... مهم نیست .
از طرفی تا شعاع چند کیلو متری حرم ، با مردمان بی دینی و ایمان و گستاخی روبرو خواهی بود که بیشتر در کسوت مغازه داری و هتل داری مشغول به خدمت هستن . اونا فقط به فکر چاپیدن ملت هستن و نماز و روزه و انصاف و رعایت حال زوار براشون مهم نیست .
کم فروشی، گران فروشی، بی ادبی ، سر وصدا ، چشم چرانی و بی نصافی ( حتی تاکسی دارها) تو خون این جماعت بدبخت و بچاره است . این ها لایق دعای خیر هم نیستن تا آدم طلب هدایت کنه واسشون و زایران و مجاوران از دستشون آسایش ندارن . جماعتی که نه از فرهنگ خاوری چیزی براشون مونده و نه از آیین مسلمانی . یک مشت آدم نماهای پول پرست که به زایر به نشانه کالا نگاه می کنن و مطمئن هستن با از دست دادن یک مشتری هزاران زایر غریب دیگه هست که بتونن سرش کلاه بذارن . من نمی دونم زندگی اینها چه شکلیه؟ آدم هایی که شبانه روز تو این مغازه ها می لولن و بلند بلند داد می زنن و گاه ناسزا می گن . اما میدونم حرمت شکستن چوب بدی داره که تو همین دنیا می خورن . اون دنیا بماند . همسایه های بد اما م رضا شاید از نسل مأمون باشن و شاید به جای زیارت قبر امام هشتم ، زایر گور هارون هستن ! شایدم فرزند مسافران متخلفی باشند که خبر ندارند یه بچه هم تو مشهد پس انداختن !
شاید اگر اقتصاد مشهد با علم و تلاش خود مشهدی های اصیل رونق می گرفت آدم نماهای شکم سیری مثل این روزه خورها پیدا نمی شدن .
چوب کفر نعمت، در دنیا زده می شود !

وَمَنْ یُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ / بقرة211
و هر کس نعمت خدا را -پس از آنکه براى او آمد- [به کفران‏]‏ بدل کند، خدا سخت کیفر است.
فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُکِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَیْهِمْ أَبْوَابَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ حَتَّى إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً فَإِذَا هُمْ مُبْلِسُونَ / انعام44
پس چون آنچه را که بدان پند داده شده بودند فراموش کردند، درهاى هر چیزى [‏‏‏‏از نعمتها] را بر آنان گشودیم، تا هنگامى که به آنچه داده شده بودند شاد گردیدند؛  ناگهان ‏[‏گریبان‏]‏ آنان را گرفتیم، و یکباره نومید شدند.
وَلَا تَنقُصُوا الْمِکْیَالَ وَالْمِیزَانَ إِنِّی أَرَاکُمْ بِخَیْرٍ وَإِنِّی أَخَافُ عَلَیْکُمْ عَذَابَ یَوْمٍ مُحِیطٍ / هود84
و پیمانه و ترازو را کم مکنید. به راستى شما را در نعمت مى بینم. [و‏‏‏‏لى] از عذاب روزى فراگیر بر شما بیمناکم.»
أَلَمْ تَرَى إِلَى الَّذِینَ بَدَّلُوا نِعْمَةَ اللَّهِ کُفْرًا وَأَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ /ابراهیم28
آیا به کسانى که ‏‏ [‏‏شکر] نعمت خدا را به کفر تبدیل کردند و قوم خود را به سراى هلاکت درآوردند ننگریستى؟
وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْیَةً کَانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً یَأْتِیهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِنْ کُلِّ مَکَانٍ فَکَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذَاقَهَا اللَّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا کَانُوا یَصْنَعُونَ /نحل112
و خدا شهرى را مَثَل زده است که امن و امان بود ‏[‏و‏]‏ روزیش از هر سو فراوان مى رسید، پس ‏[‏ساکنانش‏]‏ نعمتهاى خدا را ناسپاسى کردند، و خدا هم به سزاى آنچه انجام مى دادند، طعم گرسنگى و هراس را به ‏[‏مردم‏]‏ آن چشانید.